ΣΧΕΤΙΚΑ
Βγαίνοντας από την πλαϊνή έξοδο του “παρεκκλησιού”, εισέρχεται κανείς στην αίθουσα του φαρμακείου και των συσκευών του βιοχημικού εργαστηρίου. Εδώ ο επισκέπτης βλέπει το φαρμακείο του γιατρού Γεωργίου Μέρτζου, του 1870, από το Λαΐς του Ζαγορίου, το οποίο περιέχει φάρμακα εποχής και έκλεισε γύρω στο 1915, καθώς και φάρμακα από άλλα δύο, από τη Γερμανία και την Πάτρα, που έκλεισαν το 1936 και το 1944 αντίστοιχα. Δέκα βιτρίνες καλύπτουν τους δύο τοίχους. Μέσα σε αυτές εκτίθενται, ανά δεκαετία, τα φάρμακα των οποίων η χρήση έληξε τη συγκεκριμένη δεκαετία. Συνολικά, στην αίθουσα αυτή εκτίθενται φάρμακα και φαρμακοποιίες, όλα τα προϊόντα των τελευταίων 150 ετών, απεικονίζοντας έτσι εντυπωσιακά την εξέλιξη των φαρμάκων κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Απέναντι, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν περίτεχνες συσκευές απόσταξης και γυάλινα δοχεία από τα παλιά Κεντρικά Βιοχημικά Εργαστήρια του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Ζυρίχης, τα οποία έπαψαν να χρησιμοποιούνται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Τις διαδέχθηκαν οι πρώτες ημιαυτόματες συσκευές για τον προσδιορισμό βιοχημικών παραμέτρων αίματος ή υγρών.
Στο κέντρο, σε μια προσθήκη, βρίσκεται το διδακτορικό δίπλωμα του Κωνσταντίνου Α. Καραθεοδωρή, ο οποίος υπήρξε προσωπικός γιατρός πέντε σουλτάνων, συνιδρυτής και καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης.
Σε άλλη προθήκη υπάρχουν τα ιδρυτικά βιβλία του Ιατρικού Συλλόγου (1918) και του Οδοντιατρικού Συλλόγου Ιωαννίνων (1929).
